Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες : οδηγίες προς τους εκπαιδευτικούς

 Όλοι μας κάποια στιγμή στην ζωή μας έχουμε υπάρξει μαθητές. Το θέμα που ακολουθεί έχει άμεση σχέση με αυτόν τον ρόλο μας, μιας και θα αναφερθούμε στις ειδικές μαθησιακές δυσκολίες. Σίγουρα μέσα σε ένα σχολικό τμήμα δεν υπάρχουν μαθητές της ίδιας ''δυναμικής''.
Πολλές φορές αυτό οφείλεται στην προσπάθεια που καταβάλει το κάθε παιδί, υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που η ''σχολική αποτυχία'' ή καλύτερα η σχολική δυσκολία, είναι ανεξήγητη. Ορθογραφικά λάθη, ανάμειξη μικρών με κεφαλαία γράμματα, ακατάστατη γραφή, αντιστροφή γραμμάτων,δυσκολία χρήσης μαθηματικών συμβόλων, απουσία τονισμού και πολλά ακόμα χαρακτηριστικά οδηγούν τον λογοθεραπευτή να υποψιαστεί πως ένα παιδί αντιμετωπίζει ειδικές μαθησιακές δυσκολίες. Όμως δεν είναι τόσο εύκολη ή κατανόηση των μαθησιακών δυσκολιών και από τους εκπαιδευτικούς. Ένας εκπαιδευτικός θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός και υπομονετικός όταν έχει απέναντι του ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες. Σε μια τέτοια περίπτωση μέσα στην σχολική τάξη υπάρχουν δύο κατηγορίες μαθητών, μιας και ο ρυθμός της μάθησης πρέπει να προσαρμόζεται σύμφωνα με τις ανάγκες, τόσο των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες όσο και των παιδιών που δεν αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην διαδικασία της μάθησης. Παρακάτω δίνονται μερικές χρήσιμες συμβουλές προς τους εκπαιδευτικούς , που θα πρέπει να είναι  μέλη της διεπιστημονικής ομάδας, μιας και είναι τα πλέον κατάλληλα άτομα για να ενημερώνουν γονείς και λογοθεραπευτές για τις επιδόσεις του παιδιού και κυρίως για την σχολική συμπεριφορά (όπως η απουσία κινήτρου  η άρνηση συμμετοχής στο μάθημα, η αδιαφορία, η αντιστάθμιση της αδυναμίας με κάποια άλλη συμπεριφορά όπως επιθετικότητα σε συνομηλίκους).


1) Ο εκπαιδευτικός δεν θα πρέπει να βάζει το παιδί να διαβάζει δυνατά, παρά μόνο αν το επιθυμεί το ίδιο.

2) Θα πρέπει να δίνεται περισσότερος χρόνος για την αντιγραφή από τον πίνακα.

3)Ο φόρτος εργασίας ενός παιδιού με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες πρέπει να είναι λιγότερος.

4) Ο εκπαιδευτικός δεν θα πρέπει να ειρωνεύεται και να χλευάζει το παιδί.

5) Δεν θα πρέπει να συγκρίνει ένα παιδί που αντιμετωπίζει ειδικές μαθησιακές δυσκολίες με άλλους συμμαθητές του.

6) Θα πρέπει να επιβραβεύει το παιδί για να ενισχύσει τα κίνητρα του.


Ας μην ξεχνάμε ότι η απουσία κινήτρων και η άσχημη ψυχολογία του παιδιού είναι σημαντικοί παράγοντες για την σχολική αποτυχία.